Spotkanie w koszarach.

W Kobylanach-w dawnych rosyjskich koszarach, odbyło się spotkanie przedstawicieli Gminnego Centrum Kultury i Muzeum Twierdzy Brzeskiej z Brześcia na Białorusi.
Gospodarzem spotkania była Dyrektor GCK-Dorota Szelest która bardzo serdecznie przyjęła przedstawicieli Muzeum;Aleksandra Korkotadze i Aleksieja Mołocznikowa.
Goście obejrzeli zrewitalizowany obiekt i wyrazili swoje uznanie za zakres i wysoki poziom wykonanych prac.
W dalszej części spotkania omówiono najbliższy program współpracy.Przedstawiciele Muzeum złożyli ofertę zorganizowania- w odnowionym obiekcie, wystawy zatytułowanej -"Twierdza Brześć Litewski podczas I wojny światowej."
Oferta została przyjęta z zadowoleniem.Otwarcie wystawy zaplanowano na 11.11.br.podczas obchodów w Gminie Terespol- 100 Rocznicy Odzyskania Niepodległości.

 Koszary obronne "K-O" w Kobylanach.

19.04.2023 r

Tekst i foto;K.Niczyporuk

Moja wizja Fortu VII w Łobaczewie.

Fort VII odwiedzałam już jako kilkuletnie dziecko. W momencie, kiedy wchodziliśmy z tatą na jego teren, wydawało mi się, że znalazłam się w zupełnie innym świecie. Atmosfera obiektu zawsze była wyjątkowa i tajemnicza. Przyznam szczerze, że to samo uczucie towarzyszy mi do dziś, tyle, że teraz patrzę na obiekt z większą świadomością jego stanu. Postępująca degradacja Fortu VII jest widokiem niesamowicie przykrym, zwłaszcza, kiedy patrzy się na nią okiem architekta krajobrazu, pragnącego zmieniać na lepsze wszystkie krajobrazy, które „proszą” o pomoc. Szukając tematu na pracę magisterską, przypomniałam sobie o owym obiekcie i bez dłuższego zastanowienia podjęłam wyzwanie próby przywrócenia mu niepowtarzalnych wartości kulturowych, które na przestrzeni lat stawały się coraz trudniej dostrzegalne ze względu na rozrastające się samosiewy, burzone unikatowe formy ziemne oraz działalność niszczycielską młodzieży. Fort VII to niemy, po cichu "zamierający" świadek historii, skazany na zapomnienie.

Projekt powstał w oparciu o szereg analiz takich jak waloryzacja, analiza historyczna, SWOT, badanie ukształtowania terenu obiektu i analizę widoków oraz inwentaryzację dendrologiczną.

Stan zachowania Fortu VII podczas waloryzacji określiłam mimo wszystko jako stosunkowo dobry. Nie oznacza to jednak, że dzieło posiada idealnie zachowany, nienaruszony narys, prezentujący wszystkie cechy charakterystyczne, typowe dla grupy umocnień Twierdzy Brzeskiej. Na przestrzeni lat doszło tu do wielu zaniedbań – między innymi zlikwidowano formy nasypów ziemnych, co znacznie wpłynęło na odbiór fortu.  Po przeanalizowaniu sytuacji, zdecydowałam się na odtworzenie wału jedynie w północnej części fortu, gdzie liczba samosiewów jest zdecydowanie mniejsza niż w części południowej. Zaproponowałam jednak odtworzenie go w formie zielonej – ze strzyżonych na jego kształt grabów. Aby umożliwić każdemu bezproblemowe zwiedzanie całego fortu, dobrym rozwiązaniem byłyby drewniane ścieżki - podesty. Na całej ich długości przy każdym obiekcie bojowym proponuję umieścić tablice informujące o dawnej funkcji obiektu.

W części południowej fortu zdecydowałam się pozostawić niewątpliwą większość samosiewów z bezwzględnym wskazaniem okresowego kontrolowania ich ilości. W owej części wyznaczyłam także miejsce na ognisko. Zaprojektowałam również długie drewniane molo rozciągające się wzdłuż wewnętrznego brzegu fosy. Miejsce to stanowić ma także przystań barek, którymi można by było opłynąć całą fosę lub wypożyczyć barkę na czas łowienia ryb. Aby móc obejrzeć nietypowy, charakterystyczny narys dzieła oraz osiowo rozmieszczone obiekty obronne, postanowiłam stworzyć także punkt widokowy na wysokości poterny i rawelinu, na który dostać się można drewnianymi schodami.

Zdecydowałam się na odtworzenie istniejącego niegdyś w miejscu obecnej grobli – mostu. Tego typu zmiana umożliwiłaby przepłynięcie całej fosy barką.

W oparciu o detal, jakim stał się ciekawy element pozostałości okapu przy budowlach, specjalnie na potrzeby Fortu VII, powstał projekt małej architektury.

W koszarach szyjowych zaleciłam stworzenie niewielkiej sali wystawowej z możliwością przeprowadzenia lekcji historii. Powinno się zadbać o to, aby doprowadzić do budowli przyłącze elektryczne. Powinna być ona także ogrzewana. 
Pozostaje nam nadzieja, że Fort VII w końcu doczeka się większej uwagi i uda się pozyskać środki finansowe na jego rewitalizację. Z pewnością każdy, kto miał okazję doświadczyć spotkania z historią na jego terenie, zgodzi się, że miejsce to zasługuje na ratunek przed całkowitą degradacją.
 

Półkaponiera południowa Fortu VII w Łobaczewie.

 Tekst i plansze; mgr inż.Jagoda Oleszczuk.

Zadbany schron.

Do niedawna schron ten-położony na północ od poterny centralnej, był najbardziej zanieczyszczonym obiektem Fortu VII w Łobaczewie.
Nadszedł czas, aby to zmienić.
Uprzątnąłem teren bezpośrednio przy schronie. Małe doły zasypałem ziemią. Przystąpiłem do porządkowania pomieszczeń schronu w środku. Posprzątałem śmieci-szkło rozbitych butelek, opakowania plastikowe i inne. Ze ścian pomieszczeń schronu usunąłem wulgarne napisy, rysunki i symbole. Odgruzowałem schody prowadzące z korytarza- poterny poprzecznej do pomieszczeń dla armat.
Pod warstwą gruzu odnalazłem narzędzia, które mogły służyć złomiarzom do wykuwania żelaznych elementów z betonu. Dołączyłem je do mini ekspozycji eksponatów znalezionych na forcie.

Na terenie Fortu VII w Łobaczewie zachowały się dwa bliźniacze schrony pogotowia- dla armat przeciw szturmowych. Położone są po obu stronach poterny centralnej. Zbudowali je Rosjanie w latach 1914-15. Miały to być najnowsze budowle, odporne na jednokrotne uderzenie pocisku z niemieckich moździerzy o kalibrze 420 mm lub na trzykrotne trafienie pocisku- z dział o kalibrze 280mm. Ściany narożne mają grubość 4,88m, stropy na belkach stalowych pokryte są specjalną warstwą betonu asfaltowego.

Niedawno otrzymałem bardzo ciekawą wiadomość dotyczącą naszego fortu.
Ziomka- rodaczka pochodząca z Terespola Pani mgr inż.Jagoda Oleszczuk napisała i obroniła -na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie, Wydział Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu, Kierunek:Architektura Krajobrazu, pracę magisterską pt.
Projekt zagospodarowania Fortu VII z pierwszego pierścienia zewnętrznego Twierdzy Brzeskiej.
Już wkrótce, na moją prośbę,w następnym poście, autorka zaprezentuje nam swoją wizję zagospodarowania fortu.
Z autorką pracy magisterskiej będzie można się spotkać- na  Forcie w Łobaczewie, w dniu 22.07.br od godz.15.00
Zapraszam.

 Schron na armaty-położony na północ od poterny centralnej. Spojrzenie od wschodu-zapola. 

Foto: lipiec 2018r.

Na terenie fortu są dwa bliźniacze schrony pogotowia dla armat- położone po obu stronach poterny centralnej. Foto: G.Maciuk, 2011 r.

Schron -spojrzenie od północy. Foto: 2015r.

Spojrzenie na schron południowo-wschodnie. Foto: kwiecień 2018r.

Śmieci przed schronem. Foto: kwiecień 2017 r.

Wulgarne napisy, rysunki i symbole usunąłem. Foto: 13.07.2018r.

Zagruzowane przejście między korytarzem poterny, a wejściem do pomieszczeń dla armat.

Odgruzowane schody między korytarzem, a izbami dla armat.

Odnalezione pod warstwą gruzu-prawdopodobnie narzędzia złomiarzy.

Pozostałości betonu asfaltowego na suficie.

Korytarz schronu stanowiący część poterny poprzecznej. 

Belkowanie stropu.

Korytarz w części przeznaczonej  do przemieszczania armat.

Widok za schronu na przelotnię północną koszar.

Bliźniaczy schron na południe od poterny centralnej. 

Pani mgr inż.Jagoda Oleszczuk- podczas spotkania na forcie, rozmawia z  prowadzącym bloga Szeroki Trakt-A.Kaniewskim/https://www.facebook.com/Szeroki-Trakt-547414155290213/ .Foto;22.07.2018r.

W tym tygodniu-Gmina Terespol, postawiła tablicę informacyjną o obiekcie.

Oby los okazał się łaskawy i była ona w tym miejscu- jak najdłużej.Foto-28 września 2018 r.

Schrony można obejrzeć przy zachowaniu wszelkich środków bezpieczeństwa. 

Wejście na teren fortu na własne ryzyko i odpowiedzialność.

Tekst i foto:K.Niczyporuk

Bracia kurkowi zwiedzają forty.

Dzisiaj odwiedzili nasze fortyfikacje przedstawiciele Bractw Kurkowych z: Bielska -Białej, Białej Podlaskiej, Łomży, Radomia, Warszawy i Zabrza.
Bractwa Kurkowe narodziły się w średniowiecznej Europie. Ich głównym zadaniem było ,zrzeszanie, organizowanie-przyuczanie mieszczan do obrony ufortyfikowanych miast.
W obecnych czasach Bractwa Kurkowe przekształciły się w kluby strzeleckie, które pełnią rolę społeczno-charytatywną. Uczestniczą w uroczystościach miejskich, organizują zawody strzeleckie, festyny, przeglądy historyczne, pokazy artylerii czarno prochowej.

Na Forcie VII w Łobaczewie.

W Prochowni w Kobylanach.

W Parafii Neounickiej w Kostomłotach.

Jutro Bracia Kurkowi wezmą udział w Nadbużańskim Przeglądzie Artylerii Czarnoprochowej .

Foto Google: z tego wydarzenia-https://photos.app.goo.gl/jPdnDv2ChSb3GdQy9

W następną niedzielę -1 lipca br. przy Prochowni w Kobylanach odbędzie się Przegląd Folklorystyczny-KULTURA BEZ GRANIC.

Dodatkową atrakcją fortu w Łobaczewie jest rodzina łabędzi, która przebywa tu od kwietnia tego roku.

 Przy odrobinie szczęścia - możemy je spotkać pływające w fortecznej fosie.

 Foto u samego dołu z; 7.07.2018r
ZAPRASZAM

Opracował i foto: K.Niczyporuk